Θηλασμός δαχτύλου και πιπίλα.

Στις φωτογραφίες  βλέπετε τι μπορεί να προκαλέσει ο παρατεταμένος θηλασμός δαχτύλου. 

Για να σταματήσει ο θηλασμός του αντίχειρα πρέπει να το θέλει το ίδιο το παιδί, αλλιώς δε βοηθά η υποστήριξη από τους γονείς. Ακόμη και τον αποχαιρετισμό της πιπίλας πρέπει να τον αποφασίσει το παιδί, ώστε ο πρώτος καιρός χωρίς την αγαπημένη “παρηγοριά” να είναι πιό εύκολος. Κι είναι μικρότερος ο κίνδυνος το παιδί να αντικαταστήσει την πιπίλα με τον αντίχειρα. Σε αυτή την περίπτωση είναι καλύτερα να του αφήσουμε την πιπίλα. Οι επόμενες 6 συμβουλές θα διευκολύνουν τον αποχωρισμό της πιπίλας ή του αντίχειρα:

1. Παρατηρήστε ακριβώς πότε το παιδί σας χρειάζεται τον αντίχειρα ή την πιπίλα. Πολλά παιδιά θηλάζουν από βαρεμάρα ή συνήθεια κι όχι διότι θέλουν να ηρεμήσουν. Απασχολήστε το παιδί σε αυτές τις περιπτώσεις και φροντίστε ώστε ο αντίχειρας ή η πιπίλα να δυσχεραίνουν αυτό που θα κάνει το κάνει το παιδί. Διαβάστε για παράδειγμα μαζί ένα βιβλιο και μετά κουβεντιάστε το. Με “γεμάτο “ στόμα δυστυχώς δυστυχώς δεν καταλαβαίνετε τι σας λέει το παιδί. Αν θηλάζει τον αντίχειρα κατά τη διάρκεια της ημέρας δώστε να κάνει μικρές εργασίες για τις οποίες χρειάζεται αν χρησιμοποιήσει και τα δύο του χέρια.

2. Να είστε “απαλοί”. Αν το παιδί χρησιμοποιεί ακόμη πολύ συχνά την πιπίλα, μην τν εξαφανίσετε από τη μιά μέρα στην άλλη. Αποφύγετε τιμωρίες ή πικρές ουσίες για τα νύχια, σπάνια έχουν αποτέλεσμα.

Ως θεραπεία “σοκ” για τους μικρούς θηλαστές αντίχειρα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε φωτογραφίες από ένα στόμα που έχει υποστεί βαριές βλάβες λογω θηλασμού αντίχειρα ή πιπίλας.

3. Ποτέ μην τιμωρείτε, αλλά να επιβραβεύετε τις επιτυχίες! Μέσω τιμωριών το παιδί νιώθει πίεση με αποτέλεσμα να έχει αυξημένη ανάγκη θηλασμού αντίχειρα ή πιπίλας. Δεν είναι λοιπόν καλός τρόπος για να διακοπεί ο θηλασμός. Παινέψτε το παιδί για κάθε βράδυ που πέρασε χωρίς να θηλάσει αντίχειρα ή πιπίλα. Ακόμη καλύτερα είναι μιά μικρή ανταμοιβή για τις πρώτες μέρες ή νύχτες χωρίς πιπίλα ή αντίχειρα. Κάντε του ένα μικρό δώρο ή μιά μικρή έκπληξη. Μπορείτε να φτιάξετε ή να ζητήσετε από τον οδοντίατρο ένα μικρό ημερολόγιο. Για κάθε μέρα/νύχτα που το παιδί δε θηλάζει παίρνει έναν πόντο. Για συγκεκριμένο αριθμό πόντων θεσπίστε μιά μικρή επιβράβευση.

4. Εξηγήστε στο παιδί γιατί είναι καιρός να σταματήσει το θηλασμό της πιπίλας ή του αντίχειρα. Πείτε του για παράδειγμα ότι το καταλαβαίνετα καλύτερα όταν δεν έχει τίποτε στο στόμα ή ότι τα δοντάκια του θα μεγαλώσουν και θα είναι πιο όμορφα χωρίς πιπίλα ή αντίχειρα.

5. Θεσπίστε ζώνες ελεύθερες θηλασμού. Συμφωνείστε με το παιδί σας ότι επιτρέπεται να θηλάζει το δάχτυλο ή την πιπίλα σε συγκεκριμένες ώρες ή σε συγκεκριμένα μέρη. Σε παιδιά που θηλάζουν συνέχεια μπορείτε αρχικά να επιτρέπετε το θηλασμό μόνο στο σπίτι, αργότερα μόνο στο δωμάτιο τους και τελικά μόνο στο κρεβάτι.

6. Κατά την περίοδο απεξάρτησης από το θηλασμό προσφέρετε στο παιδί άλλη παρηγοριά. Κατά την περίοδο αυτή το παιδί χρειάζεται την προσοχή, την τρυφερότητα και τα χάδια σας. Για να αποκοιμηθεί επί παραδείγματι κρατήστε του το χέρι ή χαϊδέψτε το στο πηγουνάκι ή την κοιλίτσα, διαβάστε με χαμηλή φωνή ένα παραμύθι ή τραγουδήστε του.

Ενας τελείως πρακτικός τρόπος για να βοηθήσετε το παιδί να σταματήσει το θηλασμό της πιπίλας είναι να κόψετε την θηλή ώστε να μη δημιουργείται “κενό” αέρος και το παιδί να μην παίρνει την ικανοποίηση που περιμένει από το θηλασμό. Κάθε παιδί είναι διαφορετικό στις αντιδράσεις του, απαιτείται υπομονή από τους γονείς ώστε αυτό να μην αγχωθεί κι έχουμε τα αντίθετα αποτελέσματα.

Σε περίπτωση που δεν τα καταφέρετε πρέπει να ζητήσετε τη βοήθεια ειδικού.  Συνήθως ο καταλληλότερος είναι ο ορθοδοντικός. Με ειδικά μηχανήματα παρεμποδίζεται η είσοδος του δαχτύλου στο στόμα, η προώθηση της γλώσσας ανάμεσα στα δόντια και διορθώνεται η ανοιχτή δήξη όπως τη βλέπετε στις φωτογραφίες στην αρχή του άρθρου.

Σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας που εξακολουθούν να θηλάζουν το δάχτυλο ή πιπίλα είναι σε κάποιες περιπτώσεις ενδεδειγμένη κι η επίσκεψη σε παιδοψυχολόγο.